الفصل الثانى

مر اسبوعين...خلالهم اسرتى اتعرفت على اسرة احمد...
والد احمد دكتور...والدة احمد صيدلانيه...
تقى اخت احمد 19 سنه...طالبه بكلية الطب...
اتكونت بينى وبين تقى صداقه...عوضتنيى بيها عن اصحابى اللى سبتهم فى امريكا...
كانت الاسرتين بيتبادلوا الزيارات...عشان يتعرفوا على بعض اكتر...
مكنش احمد بيتكلم معايا كتير...كان بيكتفى انو يسال عنى وعن اخبار الدراسه...بس...
وبعدها يفضل يتكلم مع بابا او ستيف...اوقات كتير كنت بفضل بصالوه...
واول ما احس ان حد اخد بالوا...ببعد نظرى عنو بسرعه...


فى يوم كنت راجعه من الجامعه...كان احمد واقف مع اصحابه تحت بيتوا...
قبل ما ادخل البيت لقيت تقى نزله من بيتها وابتسمتلى...فروحت عشان اسلم عليها
وانا بعدى الشارع...كانت فى عربيه جايه بسرعه جنونيه...
محستش بيها غير لما لقيت حد بيشدنى بقوه بعيد عن الشارع
احمد(بحده): خدى بالك
فضل مسكنى بقوه وهو بصيصلى...وانا بصالوه...
مش مصدقه ان احمد هو اللى انقذنى...
فضلنا كده للحظات ...تقى جت علينا وقالت بصوت كلوا خوف
"روزى...حصلك حاجه..."
وقتها احمد سابنى ومشى بسرعه...رجع لاصحابه وركبوا العربيه ومشيوا...
تقى(بحنيه) : خلى بالك تانى مره يا روزى...وانتى بتعدى الشارع...
كانت حضنانى ...و عينى كانت مع عربية احمد...لحد ما اختفت...


دخلت البيت...ورحت اوضتى...وقفلت عليا الباب...وقعد افكر...
يترى هو كان واخد بالو منى وانا بعدى الشارع...ولا شافنى صدفه...
يترى حاسس انى بحبه...
يترى بيفكر فيا زى ما بفكر فيه...
بصيت لتمثال بوذا الصغير...اللى على الكمودينوا اللى جمبى...واللى حطاه عشان يحمينى...
بصتلوه...وفضلت اسالوا...
اللى حصل انهارده كان ليه معنى...ولا شئ عادى...
يترى بيحبنى...
اتكلمت مع بوذا فتره وبعدها...حطيت راسى على المخده...وغمضت عينى...ونمت
اليوم ده...كان اول مره احلم فيها...الحلم ده...


كنت واقفه فى اوضة المعبد...وفى ايدى فاس...بفضل باصه لبوذا للحظات...
ببداء اكسر بوذا بالفاس...بسمع صوت باب الوضه وهو بيتفتح...ببص ورايا..
القى بابا داخل وفى ايدوه سكينه...ويبداء يقرب منى...
قمت من النوم مفزوعه...بصيت لتمثال بوذا اللى جمبى...وفضلت ابكى
انا ليه حلمت كدا...وازاى...